بشارت

باز چشمان من از دوری او تر شده است

حیف از آن عمر که بی بودن او سر شده است

دل بی تاب من از غصه به تنگ آمده بود

با فراقش غم من چند برابر شده است

خبرت هست که بی روی تو آرامم نیست؟

بی حظور تو جهان بدتر و بدتر شده است

از حقیقت چو بگویم همه محکوم کنند

حرف مستان ریا بر همه باور شده است

من نگویم که مرا کار خطایی نبود

شکر او را که مرا توبه میسر شده است

جمعه ها منتظرم تا که بشارت برسد

که به یمن قدمش کعبه

منور شده است

داود رزاقی راد

برگزیده از کتاب کویرافلاک