پنجره

باز کن پنجره را صبح در این نزدیکیست

پرده ها را بگشا این همه تاریکی چیست؟

جور دیگر بنگر بر همه چیز و همه کس

گر تو زیبا نگری جمله جهان زیباییست

همگی تشنه ولی تشنه لبان می گردیم

پس بجوییم که آن آب روان کوزه ی کیست

در پی آینه ای باش درون را بینی

که کسی جز تو در آن آینه زندانی نیست

باز کن پنجره را باغ تو را می خواند

چشمه ها متتظر و نور حقیقت جاریست

داود رزاقی راد

برگزیده از کتاب کویرافلاک